نقش واسطه‌ای سازگاری زناشویی در رابطه با پیش‌بینی سلامت جسمی و روانی معلمان متأهل ابتدایی

زمینه و هدف: سلامت بی‌تردید از مهم‌ترین ابعاد حیات انسان است و عوامل گوناگونی در فرد و خانواده می‌تواند نقش اساس در این مسئله داشته باشند. ازاین‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سازگاری زناشویی در رابطه با پیش‌بینی سلامت جسمی و روانی  معلمان متأهل ابتدایی شهر کرج انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان متأهل مقطع ابتدایی شهر کرج در سال تحصیلی 1393-1394 بود؛ که 358 نفر به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سازگاری زناشویی (DAS)، پرسشنامه فرایند خانواده سامانی (SFPS) و پرسشنامه محتوای خانواده سامانی (SFCS) استفاده شد. داده‌ها از طریق همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و با استفاده از SPSS-22 و Amos-23 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه معناداری بین متغیرهای پژوهش وجود دارد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد تصمیم‌گیری و حل ‌مسئله و انسجام خانواده علاوه بر اثر مستقیم بر روی سلامت جسمی و روانی، به‌طور غیرمستقیم و از طریق نقش واسطه‌ای سازگاری زناشویی بر سلامت جسمی و روانی تأثیر دارند. منابع مالی به‌طور غیرمستقیم و از طریق نقش واسطه‌ای سازگاری زناشویی بر سلامت جسمی و روانی اثرگذار بود و اثر مستقیم معناداری ندارد. همچنین منزلت اجتماعی تأثیر مستقیمی بر روی سلامت جسمی و روانی داشت و اثر غیرمستقیم آن معنادار نبود. نتیجه‌گیری: الگوی پیشنهادی سازگاری زناشویی، تصمیم‌گیری و حل ‌مسئله، انسجام خانواده، منابع مالی و منزلت اجتماعی توان پیش‌بینی سلامت جسمی و روانی را دارند. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.